“Where does it all lead? What will become of us? These were our young questions, and young answers were revealed. It leads to each other. We become ourselves.”
— Patti Smith

Plesna izvedba Ivane i Marka Kalc postavlja pred nas dvije nelinearne linije intimnog i  profesionalnog prožimanja odnosa brata i sestre plesača te specifičnosti koje iz takve relacije proizlaze; jedan tip osobnog narativa temelji se na intimnim ritualima koji se dijele s bratom/sestrom kroz odrastanje, dok drugu razvojnu liniju, onu profesionalnu, prepoznajemo kroz formalni prikaz procedura mišljenja mogućih kompozicijskih i stilskih rješenja. Pri dekonstrukciji pokreta, odnosno različitih kompozicijskih elemenata situacija čekanja, naslućivanja događaja koji se iščekuje, nepomičnosti itd., brat i sestra Kalc koriste akcije zadirkivanja i međusobne brige kao poziv na buduću intimnu i umjetničku akciju što kroz predstavu postaje i svojevrsni modus operandi na razini postavke čak i ako ne znamo kamo sve to vodi, moramo saznati što je uopće potrebno da bismo (ponovno) krenuli. (Nataša Antulov)